![]() 1 + 1 (1997) – Verve (z Wayne'em Shorterem).Round Midnight (ścieżka dźwiękowa do filmu Około północy) – Columbia.Feets Don't Fail Me Now (1979) – Columbia.An Evening With Herbie Hancock & Chick Corea.Tempest at the Colosseum (1977) – Columbia.Flood - Live in Japan (1975) – Columbia Japan.Death Wish (Soundtrack) (1974) – Columbia.Fat Albert Rotunda (1969) – Warner Bros.Inventions & Dimensions (1963) – Blue Note.The Joni Letters z 2007, za które otrzymał nagrody Grammy.Ostatnimi znaczącymi sukcesami muzyka były albumy: Gershwin's World z 1998, Directions in Music W tym samym mniej więcej czasie Hancock realizował jednak także projekt o nazwie V.S.O.P., który był próbą nawiązania do brzmienia czysto jazzowego kwintetu Davisa z lat sześćdziesiątych, w czym wspomagali go dawni towarzysze z tego zespołu, z tym że na trąbce Davisa zastąpił Freddie Hubbard. ![]() W późniejszym okresie Hancock potrafił także udanie wykorzystywać elementy muzyki rap i techno, czego dowodem był choćby album Future Shock z 1983, zawierający utwór Rockit, który stał się jednym z hitów nowo powstałej stacji telewizyjnej MTV. jako jeden z pierwszych wprowadził elektroniczne instrumenty klawiszowe. bestsellerowy album Head Hunters, nagrany w 1973 dla Columbia Records. W 1968 Hancock opuścił zespół Davisa i zwrócił się ku samodzielnym muzycznym poszukiwaniom, rozwijając właśnie tworzącą się muzykę fusion. Oprócz działalności w zespole Davisa Hancock nagrywał też w latach sześćdziesiątych płyty dla wytwórni Blue Note jako lider, z których za najważniejsze uznawane są Empyrean Isles (1964), Maiden Voyage (1965) i Speak Like a Child (1968). Razem z Ronem Carterem ( kontrabas) i Tonym Williamsem ( perkusja) stworzył tam najsłynniejszą sekcję rytmiczną modern jazzu. W 1963 na zaproszenie Milesa Davisa wstąpił do jego kwintetu. W 1962 nagrał swój debiutancki album Takin' Off, na którym znalazł się pierwszy hit artysty – „Watermelon Man”. W wieku lat 20 został zauważony przez trębacza Donalda Byrda, który zaprosił go do swojego zespołu. Od siódmego roku życia grał na fortepianie i uznany za muzyczne „cudowne dziecko” w wieku 11 lat zagrał V Koncert fortepianowy D-dur Mozarta z Orkiestrą Symfoniczną z Chicago. Tworzy muzykę zarówno o charakterze czysto jazzowym, jak i będącą pod mniejszym lub większym wpływem popu, rapu i techno, w każdym z tych gatunków poruszając się z równą swobodą. Przedmiotem podziwu jest zwłaszcza jego inwencja rytmiczna i improwizacyjna. Jest także uważany obok McCoy Tynera, Keitha Jarretta i Chicka Corei za jednego z czterech wielkich pianistów późnego modern jazzu, którzy wywarli największy wpływ na grę na tym instrumencie. Wiele jego kompozycji stało się standardami – między innymi „Watermelon Man”, „Cantaloupe Island” (rozsławiony przez remiks grupy Us3), „Maiden Voyage”, „Eye of the Hurricane”, „Dolphin Dance” czy „Chameleon”. Jest laureatem czternastu nagród Grammy i Oscara za muzykę do filmu Round Midnight z 1986. 12 kwietnia 1940 w Chicago ) − amerykański pianista, kompozytor, aranżer i bandlider jazzowy. ![]() Miles Davis, Freddie Hubbard, Ron Carter, Chick Corea, Wayne Shorter, Tony Williams Muzyk (pianista, kompozytor, aranżer, bandlider) Jazz, fusion, jazz-funk, jazz-rock, post-bop, modal jazz, electro, hard bop, funk ![]()
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. ArchivesCategories |